نازنينم

ياد تو را به اولين ديدار کوتاهمان خلاصه مي کنم

و روزهاي بي تو بودن و خيانت را خط مي زنم

تا همچنان همان عزيز نازنين برايم بماني

تا همچنان بيهوده فکر کنم که هميشه دوستم داشته اي

نمي خواهم از تنهايي هايم بداني

که تنهايي هايم دل سنگ را آب مي کند

نمي خواهم از چشمان هميشه منتظرم بداني

و از قلبي که ديگر نمي داند چرا مي زند

نمي خواهم از گريه هاي شبانه ام بداني

گريه هايي که برايت آشناست

اينها بهاي عشق است و چه بهاي سنگيني دارد اين عشق

هيچگاه عشقم را باور نکردي

هيچگاه عشقم را که از عمق وجودم مي جوشيد، نپذيرفتي

آنقدر دوستت داشته ام که ديگر جايي براي دوست داشتن کسي نمانده

تو رفتي تا از من رها شوي

يک روز همه آرزويت رسيدن به من بود و يک روز گفتي که آرزويت

اين است که ديگر با من نباشي

به آرزويت رساندمت ، ديدي باز هم چقدر دوستت داشتم که روي آرزوي

خودم پا گذاشتم تا تو به آرزويت برسي

حتي خداحافظي را هم از من دريغ کردي تا هميشه در انتظارت بمانم

و من در دلم گفتم به اميد ديدار

اينجا هميشه قلبي براي تو مي تپد و نگاهي نگران توست.

هرچند يقين دارم که فراموش مي کني کسي را که با تمام وجود دوستت دارد

گلم

مي دانم که فراموشم مي کني....