ميگويند شقايق ها هرگز نميميرند پس تا مرگ شقايـق هـا دوسـتت دارم

نگاه ساکت باران به روي صورتم دزدانه ميلغزد ولي باران نمي داند که من دريايي از دردم به ظاهر گر چه مي خندم ولي اندر سکوتي تلخ مي گريم

دوستي هاي کوچيک رو از بين ميبره ولي به دوستي هاي بزرگ عظمت ميده مثل باد که شعله کبريت رو خاموش ميکنه ولي شعله هاي اتيش رو بزرگتر ميکنه

چندي است که بيمار وفايت شده ام .... در بستر غم چشم به راهت شده ام .... اين را تو بدان اگه بميرم روزي .... مسئول تويي که من فدايت شده ام

فدات جيگر بم سربزن كه آپم